به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، باستان‌شناسان بقایای جاده‌ای ۷۰۰۰ ساله را کشف کردند که در زیر لایه‌های گل و لای دریا در سواحل جنوبی کرواسی پنهان شده بود. این یافته هیجان‌انگیز که در محل غرق‌شده دوران نوسنگی سولین ساخته شده، ممکن است محل استقرار فرهنگ باستانی هوار را به جزیره کورچولا مرتبط کند.
سایت باستانی سولین که زمانی جزیره‌ای مصنوعی بود، در سال ۲۰۲۱ توسط باستان‌شناس دانشگاه زادار در کرواسی در حالی که در حال تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای از منطقه آبی اطراف کورچولا بود، کشف شد.
در عمق ۴ تا ۵ متری در دریای آدریاتیک مدیترانه، دیوارهای سنگی پیدا کردند که احتمالا زمانی بخشی از یک سکونتگاه باستانی بوده است. زمینی که دیوارهای سنگی روی آن ساخته شده بود با یک نوار باریک از جزیره اصلی جدا شده بود.
پریکا در سال ۲۰۲۱ به رویترز گفت: «خوشبختانه این منطقه، بر خلاف اکثر بخش‌های مدیترانه، از امواج بزرگ در امان است زیرا بسیاری از جزایر از ساحل محافظت می‌کنند.»
جاده ماقبل تاریخ تازه کشف شده نیز به لطف این جزایر هزاران سال است که از امواج قدرتمند محافظت می‌شود. گذرگاه با عرض حدود ۴ متر از تخته‌های سنگی ساخته شده بود که با دقت روی هم قرار گرفته بودند. همان‌طور که از هر سازه زیر آبی انتظار داریم، روی این سازه را هم لایه‌ای ضخیم از گل پوشانده بود.
محققان فکر می‌کنند سکونتگاه غرق‌شده سولین و گذرگاه باستانی که جزایر را به هم متصل می‌کرد، ساخته فرهنگ نوسنگی هوار، که زمانی در شرق آدریاتیک ساکن بوده است. از طریق تجزیه و تحلیل رادیوکربن چوب حفظ شده، قدمت کل سکونتگاه به حدود ۴۹۰۰ سال قبل از میلاد تخمین زده می‌شود.
دانشگاه زادار در بیانیه‌ای در فیس بوک در مورد جدیدترین کشف خود گفت: «مردم تقریبا ۷۰۰۰ سال پیش در این [جاده] قدم می‌زدند.»
این تحقیق قابل توجه حاصل همکاری کارشناسان موزه‌های دوبرونیک، موزه شهر کاستلا، دانشگاه زادار، موزه شهر کورچولا، همراه با کمک عکاسان و غواصان است. این تنها رازی نیست که کورچولا در دل خود نگه داشته است. همین تیم تحقیقاتی یک سکونتگاه زیر آب دیگر را هم در سوی مقابل جزیره کشف کرده‌اند که به طرز شگفت‌انگیزی شبیه به سولین است و مصنوعات جذاب عصر حجر در آن یافت می‌شود.
ایگور برزیچ، باستان‌شناس دانشگاه زادار اخیرا متوجه سازه‌های جالبی در زیر آب‌های خلیج شد. بنابراین، محققان غواصی در سایت سولین به کاوش در زیر دریا رفتند و با خوشحالی فراوان، یک سکونتگاه تقریبا یکسان را در عمق ۴ تا ۵ متری زیر آب کشف کردند.
به نظر می‌رسد سکونتگاه‌های جدید، مانند آن‌هایی که در سولین و جاده‌های ارتباطی آن قرار دارند، با فرهنگ هوار پیوند دارند. در حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش، دوران نوسنگی، که به عنوان عصر حجر جدید نیز شناخته می‌شود، در برخی از نقاط جهان پدیدار شد. چرا که ما به تدریج از سبک زندگی شکارچی - گردآورنده به کشاورزی و اهلی کردن حیوانات روی آوردیم و این منجر به سکونت دائمی جوامع شد.
یافته‌های باستان‌شناسی متعدد، بقایای اسکلت، مصنوعات، مدل‌سازی محاسباتی الگوهای ژنتیکی و بسیاری از منابع دیگر به دانش ما درباره انسان‌های نوسنگی کمک می‌کنند. اما سکونتگاه‌های جزیره‌ای مربوط به دوره نوسنگی به این اندازه یافت نمی‌شوند. بنابراین، این یافته‌ها برای باستان‌شناسان هیجان‌انگیز هستند و نشان می‌دهند که چگونه اجداد ما می‌توانستند با محیط‌های مختلف سازگار شوند و بین آن‌ها جاده بسازند.
نظر شما